Translate

Wednesday, February 16, 2011

De nationale depressie en Eurosong

Vanmorgen zat ik mijn koffie te drinken en de krant te lezen in Bandon, toen ik een conversatie hoorde tussen de uitbaatster, Mary Rose en de enige andere klant in de coffee shop.
Mary Rose kloeg dat ze nog 50 000€ moest afbetalen van haar woon lening, en dat ze in de volgende 5 jaar 18.000 € aan interest moet betalen.
Ze is 65, en wilt van haar lening af en omdat ze nog spaargeld heeft is ze van plan om naar de bank te stappen en de lening gewoon cash af te betalen. De man, die zelf in de immobilien werkt, raadde haar aan eerst na te gaan of ze geen 'penalty' zal moeten betalen, maar dan zei hij, 'luister, maak een afspraak met de bank manager, zeg hem dat je de lening wilt afbetalen en biedt hem 30.000€ cash aan, zonder ook maar te knipogen. De kans is groot dat hij het zal aanvaarden"
Zover zijn we dus gekomen. Mary Rose is waarschijnlijk de enige die nog geld in de bank binnen zal brengen. De meeste mensen willen hun geld eruit halen.

Je hebt het al gemerkt, het gaat nog steeds niet goed in Ierland, en het ziet er niet naar uit dat het vlug zal beteren. Als je de mensen hier bezig hoort over de politiek, begrijp je pas hoe radeloos iedereen is. Niemand vertrouwt de politici nog, als ze besloten hebben voor wie ze gaan stemmen is dat meestal met als uitleg dat dat de beste van de slechte oplossingen is.
Hier in Cork is er een grote draai naar links. Labour heeft hier het meeste voorkeur, gevogd door de centrum rechtse Fiane Gael, en op de derde plaats met 18% voorkeur Sinn Fein, die zichzelf Marxistisch noemt.
Ik ken een aantal mensen die erover nagedacht hebben om op Sinn Féin te stemmen, maar gelukkig herinneren ze zich het nogal duistere verleden van die partij.
Bij de vorige Dáil verkiezingen, werd na een paar maanden de verkozen Sinn Féin TD hier gearresteerd voor wapen-en cocaine bezit.
Dat was net na een bankoverval in Noord-Ierland in 2004 waar £ 26,5 miljoen  gestolen werd, en waarvan het een publiek geheim was dat dat geld nodig was om de IRA militanten een pensioen te kunnen betalen na de IRA ontmanteling.
Wikileaks gaf onlangs nog gelekte kabels vrij waaruit bleek dat Bertie Ahern ervan overtuigd was dat Gerry Adams en Martin Mc Guiness op de hoogte waren van de overval.

Een onlangs vesrchenen artikel in Vanity Fair heeft bij ons ook een inslag gehad. Op 9 paginas het verhaal van de Ierse crisis nog maar eens te lezen is hartverscheurend, en er lijkt maar één besluit mogelijk te zijn: we komen er niet meer uit!

Elke week vertrekken er 1000 mensen naar het buitenland. Tot nu toe merkten we er zelf niet te veel van, maar de emigratie epidemie heeft intussen ook onze vriendenkring aangetast.
En het E-woord wordt nu ook hier meer en meer vernoemd aan de ontbijttafel en tijdens de strandwandelingen met Haydn, mijn echtgenoot.
We vinden het ook moeilijk om  positief naar een toekomst in Ierland te kijken.

Het enige waar de Ieren nog enige hoop koesteren is het Eurovisie Song Festival. Ze vinden hier namelijk dat Eurosong hen toebehoort.
Iedere Ier , zelfs de grote heavy metal fans die ik hier ken, hebben zo wel hun zegje over de Ierse kandidaten.
Vorige week werd het liedje voor Eurosong gekozen, en ,tot overmaat van ramp voor de meeste Ieren met nog een greintje zelfrespect, werd Jedward, de irriterende tweeling met het belachelijk kapsel, gekozen.

Ach ja, het echt talent in dit land blijft liever weg uit Eurosong, maar dit koppel........ach bekijk het zelf maar.
Maken ze een kans? Je weet maar nooit...

No comments: